Translate -TRANSLATE -

Δευτέρα 11 Σεπτεμβρίου 2017

Θεοφάνης Γραικιώτης : Τελευταίες μέρες του καλοκαιριού!




Τελευταίες μέρες του καλοκαιριού!

Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης

-Θάρθεις;;;;;;
Η συζήτηση στο δωμάτιο.
Του δευτέρου ορόφου.
Του παραλιακού ξενοδοχείου
Στην Αιδηψό.
-Θα ‘ρθεις για καφέ;
Απογευματάκι.
Την ώρα που αρχίζει το σουλάτσο.
Αναπάντητη η ερώτηση
-Θα μείνω, της απάντησα·
Θέλω να δω την παρέλαση.
Με κοίταξε περίεργα.
-Την παρέλαση;;;; Ποια παρέλαση;;;;
-Των τελευταίων εικόνων του καλοκαιριου.
Κούνησε το κεφάλι της.
Βγήκε απ το δωμάτιο.
Εγώ πήρα θέση.
Στο μικρό μπαλκονάκι.
Του δευτέρου ορόφου.
Δέσποζε της περιοχής
Και ιδού. Η παρέλαση άρχισε.
Ένα σμήνος σπουργιτιών κάνει χαμηλή διέλευση.
Εξαφανίζεται στις φυλλωσιές του μεγάλου δένδρου.
Εκεί. Απέναντι απ’ την ΑΥΡΑ.
Την ήσυχη θάλασσα τώρα διασχίζει το ΦΕΡΡΥ ΜΠΟΤ.
Κινείται αργά επιβλητικά προς την ΑΡΚΙΤΣΑ.
Να και τα καΐκια· πάνε για ψάρεμα.
Τρεις τέσσερεις γλάροι, τ’ ακολουθούν.
Στον κεντρικό παραλιακό δρόμο, κίνηση.
Τρία ποδηλατάκια βολτάρουν.
Η μαμά στο δικό της ποδήλατο τα παρακολουθεί.
Κάποιος πρέπει να έφτασε στο ξενοδοχείο.
Το ταξί σταμάτησε από κάτω. Ένα νεαρό ζευγάρι.
Άλλο σμήνος σπουργιτιών τρέχει προς τις φυλλωσιές.
Κι άλλο. Κι άλλο. Κι άλλο.
Σαν να θέλουν να κρυφτούν από κάτι.
Απέναντι, στο βάθος προς τα ΓΙΑΛΤΡΑ περίεργα πράγματα.
Πόλεμος κανονικός. Ακτίνες ηλίου, όσες απέμειναν πριν την δύση,
αγωνίζονται να τρυπήσουν τα σύννεφα.
Τα σύννεφα, μαύρα απειλητικά έχουν ζώσει το βουνό.
Βεβαίως η κίνηση στον παραλιακό δρόμο ζωηρή.
Να και το τραινάκι. Φίσκα. Θα πάει στα ΠΛΑΤΑΝΙΑ.
Ταβερνούλες για κοκορέτσια και σουβλάκια εκεί πάνω.
Όμως χρώματα περίεργα· αλλάζει η θάλασσα.
Η μαυρίλα επεκτείνεται. Αστραπές μαστίγωσαν την θάλασσα.
Ένα φέρρυ μπότ χάνεται στην ομίχλη.
Η μαυρίλα απειλεί το παρατηρητήριο μου.
Μια κοπέλα μαζεύει βιαστικά τα μαξιλάρια από τα καθίσματα
στο υπαίθριο καφέ. Θαμώνες με τον φραπέ ανά χείρας οπισθοχωρούν
στα ενδότερα.
Υδάτινοι στρατιώτες σκορπίζουν τον πανικό στον κεντρικό παραλιακό.
Αρχίζει η κατάληψη και η προέλαση.
Εγκαταλείπω το παρατηρητήριο, από όπου τα έβλεπα όλα αφ’ υψηλού.
Μπαίνω μέσα.
-Έπιασε βροχή, ακούω τη φωνή της. Πάει το Σαββατοκύριακο·
Πάει το καλοκαίρι.
Την κοιτάω στα μάτια. Χαμογελάω.
-«Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι».
Έτσι της είπα.
Ύστερα έκλεισα την πόρτα του μπαλκονιού.
Οι υδάτινοι στρατιώτες κτυπήσανε τα τζάμια της μπαλκονόπορτας.
Δεν μπήκαν μέσα.
Έκλεισα έξω τους υδάτινους εισβολείς.
Προσπάθησα να κρατήσω λίγο ακόμη το καλοκαίρι................

Δεν υπάρχουν σχόλια: